جهرمی بیان کرد: چرخه هوشمندسازی به معنای کسب اطلاعات در حوزههای مختلف، تحلیل آنها و تصمیمگیری بر مبنای این دادههاست؛ مانند آنچه که در مورد پایش و تحلیل دادههای مربوط به آلودگی هوا رخ میدهد. البته گاهی در مرحله تصمیمگیری، تصمیمات هوشمند گرفته نمیشود.
وی افزود :ناوری اطلاعات و ارتباطات، میتواند راهکارهایی را برای حمل و نقل هوشمند، مدیریت ترافیک و کاهش آلودگی هوا ارائه کند؛ مانند حمل و نقل اشتراکی یا گسترش دولت الکترونیک.
در حال حرکت به سمت مدیریت هوشمند در شهر تهران هستیم؛ هر چند تا نقطه که باید باشیم، فاصله زیادی داریم.
هنوز بحث پایش و تحلیل دادهها در همه حوزهها انجام نمیشود. توجه به لزوم هوشمندسازی و گسترش اقتصاد اشتراکی نیز آنگونه که باید باشد نیست.
نگاه سنتی مدیران، یکی از عوامل این ضعف است؛ آنها تصور میکنند حتما باید ساختمان یا میراث فیزیکی از خود به جای بگذارند.
هوشمندسازی، یک اقتصاد است. شرکتهای دانشبنیان و استارتآپهای زیادی در این صنعت شکل گرفته است که نیاز به بازار دارند. ورود به بحث شهر هوشمند و ایجاد یک مدل اقتصادی مشخص در این حوزه، میتواند رونق اشتغال ایجاد کند.
اقتصاد هوشمند نباید به صورت رانتی رشد کند و نیاز به فضای رقابتی دارد.
سه المان مهم در توسعه شهر هوشمند وجود دارد؛ زیرساختهای هوشمندسازی، سامانههای مربوط و در نهایت شهروند هوشمند که از دو مورد پیشین مهمتر است. باید برنامه مدونی برای افزایش کاربری شهروندان و افزایش آگاهی آنها نسبت به حقوقشان وجود داشته باشد.
شهرداری تهران و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات همکاریهای خوبی در دو حوزه نخست با هم دارند و در حوزه سوم نیز میتوانند برنامههای مشترک اجرا کنند.